Time out

Mijn training ligt al een week stil.

Zoals uit mijn vorige stukjes bleek, was ik bezorgd of de training wel te combineren is met de stijl van leven waarvan ik telkens merk dat die goed is voor mijn gezondheid. Ik gebruik allerlei introspectie- en visualisatie-technieken die me helpen te ontspannen en bij mijn gevoel te blijven. Dat leek strijdig met de trainingsmethode.
Uiteindelijk ben ik eens op het Gupta-forum gaan kijken, een forum voor mensen die de training doen. Daar begreep ik dat verderop in de sessies ook aandacht besteed wordt aan manieren om ontspannen te blijven.

Op het moment kan ik door een deadline niet genoeg aandacht geven aan de training, en de manier waarop ik er tot vorige week mee bezig was lijkt me niet de juiste. Dus ben ik even gestopt. Ik wil deze klus afmaken en daarna ruimte in mijn agenda maken om genoeg tijd aan de training te kunnen besteden. Als ik alle sessies bekeken heb, moet duidelijk zijn of de training inderdaad bij mij past.

We zullen zien.

Wat ik nu moet doen is uitzoeken welke taken ik voorlopig moet loslaten. Dat is moeilijk, omdat ik hard gewerkt heb om mensen te mobiliseren voor vrijwilligerswerk. Nu ze klaar staan om dat te gaan doen, moet ik ze laten weten dat ik ze niet de begeleiding kan geven die ik had toegezegd. Dat vind ik op zichzelf al moeilijk, want ik wil altijd graag mijn beloftes waarmaken. Bovendien ben ik bezorgd dat zonder mijn steun de projecten in de soep zullen lopen.

Dit blog schrijf ik dan ook om mezelf te steunen. Ja, meidje, je moet projecten loslaten om tijd te hebben voor de training. Het kan niet anders, ook al doet het pijn.