Nog wat beren op de weg

In de afgelopen jaren heb ik een manier van leven ontwikkeld die gebaseerd is op:

• emoties niet onderdrukken
• in contact zijn met hoe mijn lichaam voelt
• luisteren naar mijn intuïtie

De methode van Gupta lijkt hier totaal mee in tegenspraak en daar kan ik niet zomaar overheen stappen. Ik kan niet zomaar de technieken loslaten die een eind hebben gemaakt aan de verwarring en het vele piekeren waar ik vroeger zoveel last van had.

Laat ik deze onderwerpen eens onder de loep nemen, om te zien of ze werkelijk zo strijdig zijn met Gupta’s methode als ik vrees. Of dit boeiend is voor iemand anders dan ikzelf weet ik niet, maar je hoeft natuurlijk niets te lezen wat je niet aanspreekt :)


Aandacht geven aan mijn emoties
Er zijn drie basisemoties waar alle negatieve emoties op terug te voeren zijn: angst, boosheid en verdriet. Door de techniek Focussen (zie http://www.focussen.nl/ ) heb ik geleerd met zorg en aandacht bij deze emoties te zijn, waardoor ik nooit meer vastloop, waardoor het in mij altijd blijft stromen.

Gupta geeft als opdracht om bij elke gedachte aan het lichaam zijn techniek toe te passen. Betekent dit dat ik ’s avonds niet meer op de bank kan gaan zitten om bij mijn emoties te zijn en op die manier tot rust te komen?
Nu, bijvoorbeeld, voel ik me onzeker. Dat geeft onrust. Door te Focussen maak ik contact met dat gevoel en luister er uitgebreid naar. Het zegt: ‘ik ben bang dat het heel veel onrust geeft als ik bij elke gedachte aan mijn lichaam opspring om de techniek te doen. En dat het veel te vermoeiend is, dat ik me daardoor zal forceren.’

Dit is precies zo’n gedachte die de adrenaline-cirkel draaiend houdt en die je dus moet afbreken. Dus nee: niet rustig op de bank zitten om voor mijn emoties te zorgen. Ik zal uit moeten proberen om te kijken wat het met me doet, hoe eng ik het ook vind om dit houvast los te laten.
Help! Durf ik dit, wil ik dit…?!?


In contact zijn met mijn lichaam
Ik heb de neiging om niet te stoppen bij mijn grenzen. Doordat ik zin heb mijn klus af te maken, of omdat het nu juist zo gezellig is, of wat dan ook. Daardoor raakt mijn lichaam overprikkeld en slaap ik slechter. Ik doe dan ook veel moeite hier zo goed mogelijk op te letten en op tijd te stoppen om even ontspanning te nemen.
Ook het doen van zo’n body check ('hoe voelt mijn lichaam') is een gedachte die afgebroken moet worden. Gupta vindt uiteraard niet dat je over je grenzen moet gaan, hij weet ook wel dat dat ongezond is. Wat hij aanbeveelt is de gedachte afbreken met behulp van de techniek en daarna met je verstand te beslissen op je rust neemt of verder gaat.

Ik voel veel weerstand om mijn vertrouwde gedrag los te laten, maar misschien moet ik Gupta durven vertrouwen en de sprong in het diepe wagen.


Luisteren naar mijn intuïtie
Intuïtie, dat is voor mij de impulsen die het onderbewustzijn geeft. (Mogelijk staat dat onderbewustzijn ook nog in contact met het morfologisch veld, waar alle kennis zou liggen, maar dat laat ik even buiten beschouwing.)
Mijn intuïtie gebruik ik bij het nemen van beslissingen. Bijvoorbeeld over welke klus (werk of plezier, dat is om het even) ik aanpak. Als ik iets moet of wil doen en ‘het er steeds niet van komt’, is dat voor mij een teken dat het niet nodig is het te doen, of dat het nog niet het juiste moment is.

Dit botst voor zover ik nu kan zien niet met Gupta’s methode. Nou, dat is een geruststelling.


Nachtje slapen
Volgens goed gebruik ga ik nu verder niet nadenken. De dingen staan op een rijtje, nu is het tijd ze over te laten aan mijn onderbewustzijn door er een nachtje over te slapen. Uit ervaring weet ik dat het voldoende is om de vragen te formuleren. Antwoorden komen dan vanzelf.