(De eerste oefening is een visualisatie maken van je gezonde zelf over een half jaar. Het kost me flink wat denkwerk om naar boven te halen hoe een dag eruit kan zien als je energiek bent, maar het lukt. Het is erg fijn om te doen, want terwijl ik het me voorstel kan ik alles bijna voelen.
Deze eerste variant deel ik met jullie, maar ik ga voor mezelf nog veel meer gezonde dagen bedenken en uitschrijven.)
Na een nacht waarin ik in één ruk heb doorgeslapen, word ik ontspannen en uitgerust wakker om half acht. Ik was me, doe lenig en met volle aandacht de vitaliserende bewegingen van de zonnegroet, haal de krant en maak ontbijt. Het is zaterdag, dus de krant is lekker dik en ik verheug me al op Beatrijs Ritsema.
Om kwart voor negen stap ik op de fiets en rijd naar Zandvoort. Ik ruik de ochtend, het groen waar ik langskom, en adem alles met blijdschap en diepe teugen in. Om kwart over negen kom ik door Bentveld en kijk even naar oma’s oude stekkie. Tien minuten later zet ik mijn fiets op slot bij de Hema.
Ik loop naar het strand, stop mijn schoenen in mijn rugzak en ga op weg naar de Beach Inn in IJmuiden. Al het zwerfafval dat ik tegenkom raap ik op. Ik heb speciaal daarvoor grote plastic zakken meegenomen en die vullen zich snel, ik heb er een paar in beide handen. Zo af en toe passeer ik een strandtent waar ik ze kwijt kan.
Onderweg drink ik water, ik heb een literfles in mijn rugzak. Soms stop ik even voor een praatje met voorbijgangers, of om met een leuke hond te spelen. Moeiteloos zak ik door mijn knieën om contact te maken en als zijn baasje het goed vindt doen we even een wild spelletje.
Om twaalf uur kom ik aan. Ik spreid het grote kleed uit in het zand, eet mijn boterham en ga op mijn buik liggen lezen tot Els komt. Die is er rond enen. We moeten natuurlijk eerst bijkletsen en daarna gaan we zwemmen. Even lekker drogen in de zon en dan samen te voet terug naar Zandvoort. Aan het eind van de middag komen we aan bij De Haven van Zandvoort, waar we borrelen en dineren.
Er draait een goede film in het dorp en daar laten we ons helemaal door meevoeren. Na afloop kletsen we nog wat op een terras in de Kerkstraat en rond half elf pakt Els de bus en ik de fiets. Door de steeds dieper wordende schemering fiets ik de mooie weg terug naar huis.
Het is een zwoele avond en ik ga met de oranje Calciet in mijn handen op het balkon wat nagenieten en de indrukken laten bezinken. Om kwart voor twaalf maak ik aanstalten voor de nacht. Als ik in bed lig, val ik binnen tien minuten in slaap.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten